Pragmatizm Nedir?
Pragmatizm Yunancadan gelir ve yalnızca bilinen kalıplara ve sabit teorilere göre gerçekleşen bir eylemi tanımlar. Sonuç olarak, bir teori ancak içindeki pratik eylem de kolayca uygulanabilir. Pragmatizme ilk felsefi yaklaşımlar, 16. yüzyılda Francis Bacon ve 18. yüzyılda Kant ile zaten vardı, ancak Amerika’da gerçekten 19. yüzyılın son üçte birinde ortaya çıktı ve Amerikan felsefesinin ilk bağımsız yönü olarak kabul edildi. . Pragmatizm izlendiğinde ifadelerin, görüşlerin ve kavramların doğruluğunu ve anlamını belirleyen eylemlerimizin pratik sonuçları ve etkileridir.
Pragmatizm kesin olarak tanımlanmış bir felsefi yöntem değildir, çünkü şimdiye kadar klasikler arasında tek bir anlamı tanımlamada sorunlar olmuştur. Pragmatizm terimi, eski USÜL Pragmatizmi çeşitli şekillerde Ampirizmden gelen anlayışlarla birleştiren ABD felsefesinde bugün daha geniş bir anlamda kullanılmaktadır.Gerçekliği tanımladığımız ve açıkladığımız terimler ve teoriler, uzlaşım yoluyla tanımlanır.
Pragmatizm, gerçek koşullara ve pratik çalışmaya yöneldiği bir tutumu tanımlar.
- Pratik eylem genellikle teorik aklın üzerine yerleştirilir.
- Pragmatizmin destekçileri, pratik başarıyı önceki teorinin bir teyidi olarak görüyorlar.
- Bu nedenle, Pragmatik eylem değişmez ilkelere bağlı değildir.
- Pragmatistler, tüm fikirlerin faydalı veya iyi olması şartına sahiptir.
- Ek olarak, pragmatistler eylemlerini ilgili duruma uyarlarlar, böylece mümkün olan en iyi eylem ortaya çıkar.
İkinci anlam, genel felsefi bilgi, gerçeklik ve deneyim teorisi için Pragmatizmdir. Gerçeklik değişkendir ve düşünmek, ilgi alanlarımızı gerçekleştirmemize yardımcı olur.
Pragmatizm ilkelerden çok hedeflere ulaşmakla ilgili bir tutum ve yaklaşımdır. Pragmatizm düşünmek demektir. Pragmatik bir yaklaşım, bu nedenle, faydaya yönelik nesnel bir yaklaşımdır. Pragmatizm aynı zamanda PEİRCE tarafından kurulmuş bir felsefe okuludur. Pragmatizm dinleri doğruluklarına göre yargılamaz, çünkü bu nesnel olarak değerlendirilemez. Aksine, Pragmatizm, bir dinin veya dini pratiğin insanlara ve toplumla olan ilişkileri üzerindeki etkilerini değerlendirir.
Pragmatizm terimi, oldukça genel olarak, “olgular ve şeyler arasındaki içsel bağlantının öğretisi” veya “tüm bilgilerin pratik kullanımına göre değerlendirilmesi gerektiği öğretisi” olarak anlaşılır. Her şeyden önce, pedagojik düşünce geleneği, üstesinden gelinmesi gereken ikiliklerle doludur. Mizaç ve çevre, birey ve toplum, pratik ve entelektüel çalışma, örgün ve maddi eğitim, mesleki ve genel eğitim, iş ve boş zaman ve benzeri Pragmatizmi, deneyim ve öğrenme teorisi temelinde DUALİZMLERİN üstesinden gelir.
Pragmatik Yaklaşım
Niteliksel yöntemler, karmaşıklığı incelemek için fırsatlar yarattıklarından ve çeşitli bakış açıları içerdiğinden, uygulama bilimi için kritik öneme sahiptir. Bununla birlikte, belirli bir uygulamaya dayalı araştırma ihtiyaçlarının karşılanması için en uygun yaklaşımı sağlayacak yaklaşımı belirlemek zor olabilir. Sonuçta, uygulama bilimcileri hız ve titizlik, mevcut çerçevelere ve yeni keşiflere güvenme ve içeriden ve dışarıdan bakış açılarının dahil edilmesi arasında bir denge bulmalıdır. Talimatlara göre veya zaten aşina olunan bir yaklaşımdır. Yeni yollara gitmeyin ve yeni bir şey denemeyin, sadece her zaman yapıldığı gibi yapın.
Büyük filozoflar, Pragmatizmle uğraşmışlar ve onu bu bağlamda bir düşünme biçimi olarak tanımlamışlardır. O zamana kadar sadece teoride var olan bir eylemi pratik olarak gerçekleştirerek, çevre ve diğer her şey üzerindeki bir etki belirlenebilir. Gerçek, ancak bir teori eyleme dayandığında ifade edilebilir. Temel olarak, Pragmatizm ancak yaşamın temeli olarak görülebilir, çünkü ancak bu şekilde insanlar bilgilerini uygulayabilir ve genişletebilir. Teoride daha fazla düşünülse bile, bunun hiç işe yaramaması da mümkündür ve bu nedenle başka şeyler gelmeden önce denenmesi gerekir.Bunlar, bir kişi tarafından gerçekleştirilen ve daha sonra temeli genelleştirilen bir sonuç üreten deneylerdir. Genel bir ilke ortaya çıktığı için, başkalarının bunu denemesi artık gerekli değildir.
Neopragmatizm
Bu sabit düzenlemelerden ayrı olarak, teori, yalnızca teoriyi ayrıntılarda uygulamak ve böylece sonuçlar elde etmekle kalmayıp, ancak her şeyin genel bağlamda görülmesi gerektiği takdirde gerçek ilerlemenin olabileceği geliştirilmiştir. Yalnızca uygun parametreler eklenirse bir geliştirme daha kapsamlı ve daha açık hale gelebilir ve böylece daha fazla sonuç üretebilir. Bunu yaparken, eylemlerin her zaman belirli bir amacı takip etmesi değil, aynı zamanda yeniliklere de açık olması gerekir.
Pragmatizm terimi, oldukça genel olarak, “olgular ve şeyler arasındaki içsel bağlantının öğretisi” veya “tüm bilgilerin pratik kullanımına göre değerlendirilmesi gerektiği öğretisi” olarak anlaşılır. Her şeyden önce, pedagojik düşünce geleneği, üstesinden gelinmesi gereken ikiliklerle doludur. Mizaç ve çevre, birey ve toplum, pratik ve entelektüel çalışma, örgün ve maddi eğitim, mesleki ve genel eğitim, iş ve boş zaman ve benzeri Pragmatizmi, deneyim ve öğrenme teorisi temelinde DUALİZMLERİN üstesinden gelir.
Pragmatizm ve Eleştirel Yaklaşımlar
Pragmatizm, geleneksel sosyal bilimin ontolojik gerçekçiliğine ve pozitivizmine karşı çıkışında FOUCAULT’NUN eleştirel yaklaşımıyla birleşir. Ger çekten de, daha yakından incelendiğinde bu iki yaklaşım, metafizik açıklamalara karşı bir isteksizlikten fazlasını paylaşır. Bu nedenle, tamamlayıcılıkların olup olmadığını veya farklılıklarının temelde uzlaştırılamaz olup olmadığını belirleme Pragmatik hedefiyle benzerliklerini ve farklılıklarını incelemek faydalıdır.
